Blog

Nazlı, 21 yaşındaydı. Hayat ona hiçbir zaman yumuşak davranmamıştı, ama yine de her sabah bir umutla uyanmayı seçmişti. Ataşehir escort geldiğinde yanında bir valiz, içinde birkaç kıyafet ve cebinde kalan son 300 liradan başka hiçbir şeyi yoktu. Ama asıl eksik olan, sahip olduğu hayallerdi; çünkü yıllar boyunca hayal kurmaya bile fırsatı olmamıştı.

Nazlı, Karadeniz’in küçük bir kasabasında büyümüştü. Babası küçükken evi terk etmiş, annesi temizlik işlerine giderek üç çocuğuna bakmaya çalışmıştı. Lise yıllarında Nazlı çok başarılı bir öğrenciydi, ama başarı karın doyurmuyordu. İstanbul’a, Ataşehir’e gelişinin tek nedeni hayatta kalmaktı. Üniversiteyi kazanamamıştı ama pes etmek istememişti. “Bir şekilde tutunurum,” diyerek çıktı yola. Gerçeklerse çok daha acıydı.

İlk günler bir arkadaşının yanında kaldı, sonra sığınacak yeri kalmadı. Küçük iş ilanlarına başvurdu. Temizlik, kafe, dağıtım… Ne iş olsa yaptı. Ama İstanbul büyük, hayat pahalıydı. Geceleri sokak lambalarının altında yürürken, kendini bir yabancı gibi hissediyordu. Şehir onun gibi binlerce kişiyi her gün içine alıyor, sonra sessizce dışarı atıyordu.

Bir akşam, internette dolaşırken gizli bir ilan gördü. “Güvenli ortam, yüksek kazanç, Ataşehir escort özel müşteri portföyü.” Başta kapattı sayfayı. Ama birkaç saat sonra geri döndü. Karşısındaki boş buzdolabı, şarjı bitmek üzere olan telefonu ve cebindeki son para, ona başka bir yol bırakmıyordu. Ertesi gün verilen adrese gitti.

Sarı Seven

O günden sonra Nazlı, geceleri başka biri oldu. Yeni bir isim aldı: “Mira.” Geceleri Ataşehir’in lüks sitelerinde, rezidanslarında zaman geçiriyor; gündüzleri sıradan biri gibi metrobüse binip bir hostelde kalıyordu. Kazandığı para, onu hayatta tutuyordu. Hatta bir miktarını annesine bile gönderebiliyordu. Ama her gece, kendini biraz daha tanıyamaz hâle geliyordu.

Başlangıçta sadece birkaç gece demişti kendine. Sonra haftalar geçti, aylar geçti. vip Aynaya baktığında gözlerinin altındaki morluklar değil, ruhundaki yorgunluk yoruyordu onu. Sessizdi. Ne ağlayabiliyor ne de anlatabiliyordu. Çünkü böyle hayatlara kimse kulak vermezdi.

Bir gece, işler kontrolünden çıktı. Bir müşteri sınırları zorladı. Panikledi, kaçtı, karakola gitti. Her şeyi anlatamadı ama artık devam edemeyeceğini biliyordu. O gece Ataşehir’in sokaklarında saatlerce yürüdü. Sabah olduğunda bir kadın danışma merkezinin kapısındaydı.

Kabul etmesi, yardım istemesi zor oldu ama pes etmedi. Terapiye başladı. Kadınlara yönelik meslek edindirme kurslarına katıldı. Aylarca çalıştı, savaştı, kendiyle yüzleşti. Şimdi, Ataşehir’de bir kuaförde çalışıyor. Hâlâ bazı geceler kâbuslarla uyanıyor ama artık yalnız değil. Hayatın ona yaptığı her şeyi taşıyor içinde ama artık başı dik yürüyor.

Çünkü Nazlı, sessizce çığlık atan bir hayattan, sesini duymayı öğrenen güçlü bir kadına dönüştü. Ataşehir artık onun için bir karanlık değil; yeniden başlamanın, hayatta kalmanın ve kendini yeniden inşa etmenin adresi.

Asya, 29 yaşında, İstanbul’a son birkaç yılda gelmişti. Geçmişindeki acıları geride bırakıp, yeni bir başlangıç yapmak istiyordu. Ataşehir escort modern binalar ve pırıl pırıl caddeler, ona bir şeyler vadetmişti. Ama tüm bunların arkasında büyük bir boşluk vardı.

Zamanında üniversiteyi kazanmış ama ekonomik zorluklar nedeniyle okulunu yarıda bırakmıştı. Annesi kanserle savaşıyordu, babası ise yıllar önce bir kazada hayatını kaybetmişti. Kardeşlerine bakabilmek için bazen iki, bazen üç işte çalışıyordu. Ama hayat, ona hiç kolaylık tanımamıştı. Şehirdeki fırsatlar, bir yanda parlayan reklam tabelaları gibi görünse de Asya için her şey sadece bir hayalden ibaretti.

İstanbul’a gelmeden önce, birkaç yıl boyunca evdeki sorumluluklar, annesinin tedavi masrafları ve kardeşlerinin okul masrafları Asya’yı sıkıştırmıştı. Şehre geldiğinde, biraz olsun rahatlamayı umuyordu. Ama gerçek, onu hızlı bir şekilde yakaladı. Ataşehir escort büyük binalarının arasında, kirasını ödeyemediği, soğuk bir odada tek başına yaşamaya başladı. Okuluna devam etmek için geçim kaynağını sağlamalıydı, ama en basit iş bile ona yetmiyordu.

Bir gün, bir kafede garsonluk yaparken, tanımadığı bir adam ona yaklaştı. Gözlerinde bir şeyler vardı, belki de o kadar yorgundu ki, bu teklifin ne anlama geldiğini fark edemedi. Adam, “Buna ihtiyacın olduğunu biliyorum,” diyerek, ona bir iş önerdi. Asya, o anda şaşırmıştı. Çünkü bu tür şeylere her zaman karşıydı. Ama zamanla, o teklifi değerlendirmek zorunda kaldı.

Sert Gir

Geride bıraktığı hayatın yükü, yeni başlangıçların olasılığını zorlaştırıyordu. O gece, kimliğini değiştirdi. Asya, artık “Selin”di. Geceleri başka bir kadına dönüşen Asya, Ataşehir’in neon ışıkları altında, kazandığı parayı ailesine göndermek için çalışıyordu. Kendisini bir nevi satıyor gibiydi, ama her gece, aynada kendisine bakarken bir şeyler kayboluyordu. Her gün bir adım daha geriye gidiyor, her kazandığı parayla biraz daha özgürleşiyor ama içindeki boşluğu bir türlü dolduramıyordu.

Bir gün, gece işini yaparken, dengesini kaybetti. Bir müşteri, sınırları zorlayıp onu çok zor bir durumda bırakmıştı. O an, her şeyin son bulması gerektiğini hissetti. Gecenin sonunda, polise başvurmak zorunda kaldı. Bu, Asya’nın hayatını değiştiren bir an oldu. Sonunda, kendisine yardım edebilecek bir destek buldu.

Psikolojik destek aldı, bir kadın dayanışma grubuyla tanıştı ve birkaç ay sonra Ataşehir’deki eski hayatına bir son verdi. Selin artık yoktu. Zeynep, gerçekten kendi kimliğini bulmak için adımlar atmaya başlamıştı. Her şeyin başına dönmeyi, hayatını baştan inşa etmeyi seçti. Esc artık geceyi geçiren Zeynep değil, kendi değerlerini bulmuş bir kadın vardı.

Bugün, Zeynep Ataşehir’deki aynı sokaklardan geçerken, artık o karanlık gecelerin gölgesine boyun eğmiyor. Her adımı bir özgürlük, her bakışı bir umut taşıyor. Geçmişiyle barıştı, ve şimdi başkalarına, yaşadıkları karanlık sokaklardan çıkmaları için cesaret veriyor.

Çünkü Zeynep, insanın sadece hayatta kalmak için değil, gerçekten kendisi olmak için mücadele etmesi gerektiğini çok iyi biliyor.

Üniversiteyi bitirememişti. Babasının ani ölümüyle yarıda bırakmıştı her şeyi. Annesi uzun süredir hasta, kardeşi ise işsizdi. Bir zamanlar Ankara’da başlayan umut dolu hikâyesi, zamanla borçlar, sorumluluklar ve yalnızlık arasında boğulmuştu. İstanbul’a gelişi bile planlı değildi. Bir arkadaşının “gel, birlikte yaşarız” sözüyle gelmişti Ataşehir escort Ama o arkadaş kısa sürede ortadan kaybolmuştu. Geriye, sadece kirayı ödemesi gereken bir oda ve geçmesi gereken günler kalmıştı.

İş aradı, temizlik yaptı, paketçilik yaptı. Günlük işlerden gelen para ya yol parasına yetiyordu ya da akşam yemeğine. Bir gün, sosyal medyada karşısına çıkan bir ilan dikkatini çekti: “Güvenli ortam, yüksek kazanç, sadece VIP müşteriler.” Başta bakmadı bile. Ama birkaç gün sonra cebindeki son parayı otobüs kartına yüklerken, o ilanı tekrar açtı. Açtı, baktı, düşündü. Ve ertesi gün aradı.

Böylece Zeynep için başka bir hayat başladı. Kendi kimliğini bir kenara bırakıp, geceleri başka bir isimle yaşamaya başladı: “Lara.” Ataşehir’in merkezine yakın bir rezidansta, perde arkasında yaşanan hayatlara tanıklık ediyordu artık. Kimi geceler pahalı parfümler, kimi geceler sessiz ağlamalar eşlik ediyordu ona. İnsanlar para ödüyor ama gerçekte ne almak istediklerini çoğu zaman kendileri bile bilmiyordu. Lara rolünü oynarken, Zeynep içten içe yavaş yavaş yok oluyordu.

Kazandığı parayla borçlarını kapattı. Annesine ilaç gönderdi. Kardeşine iş buldu. Ama geceleri uyumakta zorlanıyordu. Çünkü ne kadar para kazanırsa kazansın, aynaya baktığında gördüğü kadını tanımıyordu. Sadece bir bedene sıkışmış bir ruh gibiydi artık. Kimi zaman balkona çıkıp Ataşehir’in ışıklarına bakıyor, kim bilir kaç kadının daha aynı hikâyeyi yaşadığını düşünüyordu.

Dolgun Memeli

Bir gece, gelen bir müşterinin sınır tanımaz davranışları sonrası panik atağa girdi. O an bir şey koptu içinde. Gözyaşlarını tutamadı. Kaçtı. Sokağa çıktı, sabaha kadar yürüdü. O sabah karar verdi: Bu hayat bitmeli.

Destek almak kolay olmadı ama imkânsız da değildi. Bir kadın dayanışma derneğiyle iletişime geçti. vip Aylarca terapi gördü. Bir klinikte gönüllü olarak çalışmaya başladı. Giderek güçlendi. Artık Lara yoktu. Zeynep yeniden vardı. Kırık ama canlı. Yorgun ama gerçek.

Şimdi Ataşehir’de aynı sokaklardan geçerken, gözleri daha yukarı bakıyor. Bir zamanlar kendine bakamazken, şimdi başka kadınlara yol gösteriyor. Onlara sadece “geçmişin seni tanımlamaz” demiyor; bunu yaşayarak gösteriyor.