Eve Gelen Maltepe Escort Derya

Derya, Maltepe sahilinde sabahın ilk ışıklarıyla yürüyordu. Hava serin, deniz ise dalgasızdı. Elinde kâğıt bardakta bir çay, kulağında hafif esen rüzgârın sesiyle birlikte iç sesi yankılanıyordu: “Buradayım. Hâlâ ayaktayım.”

Otuz iki yaşındaki Derya için Maltepe escort yeni bir başlangıçtı. İstanbul’un başka semtlerinde, başka hayatlarda kaybolmuştu yıllarca. Ama artık yalnızca var olmak değil, kendisi olarak yaşamak istiyordu. Geride bıraktığı geçmiş, kolay bir geçmiş değildi. Genç yaşta ailesinden kopmuş, uzun seks yıllar boyunca hayatla tek başına mücadele etmişti. Kimi zaman aç kalmış, kimi zaman yanlış insanlara güvenmişti. Ama içindeki “bir gün” umudu hiç sönmemişti.

Maltepe escort gelişi, aslında ani bir karardı. Tanımadığı bir semt, bilmediği sokaklar ama belki de ilk kez huzurla karşılaştığı bir deniz kıyısı… Bir akşam vakti, Kartal’dan yürüyerek Maltepe sahiline kadar gelmiş, banklardan birine oturmuştu. Denize bakıp saatlerce ağlamıştı. Sonra kararını vermişti: Burada kalacaktı.

Kısa süre sonra küçük bir atölyede temizlik işi buldu. Sessizdi, içine kapanıktı ama işine sadıktı. Gün geçtikçe çevresindeki insanlar onun güler evli esc yüzünü, samimiyetini fark etti. Aynı binada çalışan yaşlı bir kadın, ona belediyenin açtığı kadın dayanışma merkezinden söz etti. Önce gitmek istemedi ama sonra cesaretini toplayıp oraya da adım attı.

Kursta geri dönüşüm ürünlerinden takı yapımı öğretiliyordu. Derya’nın elleri becerikliydi, bunu kendisi bile bilmiyordu. Renkli boncukları birleştirip seks sade ama zarif bileklikler yapmaya başladı. İlk yaptığı ürün satıldığında elleri titremişti. Bir yabancının onun emeğini satın alması, hayatında ilk kez kendini değerli hissettirmişti.

Haftalar geçtikçe Derya’nın hayatı da yavaş yavaş değişti. Küçük bir stant kiralayarak Maltepe sahil pazarında kendi ürünlerini satmaya başladı. Kazandığı parayla yeni malzemeler aldı, kendine bir defter tuttu, siparişleri not etmeye başladı. Artık sabah yürüyüşlerini yalnızca düşünmek için değil, plan yapmak için de yapıyordu.

Gün batarken denize bakıp şunu söylüyordu:
“Yıkılmadım, buradayım. Ve bu kez kendim için.”

Maltepe onun sadece sığındığı bir yer değil, kendi elleriyle kurduğu bir yaşamın temeli olmuştu.

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir