Nazan, Maltepe sahilinde sabahın sessizliğinde yürürken ayaklarının altındaki taşların hışırtısı, içindeki karmaşaya eşlik ediyordu. Gözleri denizin sonsuzluğuna dalmıştı. Otuz üç yaşındaydı ama oral kendini bazen altmış gibi hissediyordu. Zaman, onun üzerinde nazik davranmamıştı. Her yıl, biraz daha eksiltmişti onu. Fakat hâlâ yürüyordu, hâlâ ayaktaydı. Ve bu bile bir zaferdi.
Yıllar boyunca İstanbul’un farklı köşelerinde tutunmaya çalışmış, zaman zaman yer değiştirmiş, bazen iş bulmuş, bazen aç kalmıştı. Ama hiçbir yer Maltepe escort gibi gelmemişti ona. Burada, şehrin kalabalığından uzak ama hayatın hâlâ içinde olabildiği bir denge vardı. Bir yanıyla sakin, bir yanıyla umut taşıyordu. Belki bu yüzden kendini ilk defa “yerleşmiş” hissetmişti.
Nazan, birkaç ay önce sahile yakın, küçük bir apartman dairesine taşınmıştı. Eşyaları azdı ama duvarlarına astığı eski kitap sayfaları ve pencereden milf gelen deniz kokusu, evi yaşanır kılıyordu. Sabahları erken kalkıyor, Maltepe sahilinde yürüyüş yapıyor, yol üzerindeki simitçiden bir çay alıyordu. Bu rutin, hayatında ilk kez bir düzenin mümkün olabileceğini göstermişti ona.
Geçmişi ağırdı. Bazı seçimler, bazı mecburiyetler… Uzun zaman boyunca susturulmuş, görmezden gelinmiş, hatta kendisini bile unutmuştu. Ama Maltepe escort, özellikle kadın dayanışma merkezinde tanıştığı insanlar sayesinde yeniden konuşmaya başladı. Önce fısıltıyla, sonra cesaretle…
Merkezde açılan bir yazı atölyesine katıldı. Kendi hikayesini anlatmak zordu vip ama kaleme dökünce içinden bir şeyler çözüldü. Yazdıkça iyileşti. Yazdıkça kendini affetmeye başladı. Hikayeleri, başka kadınlara da iyi gelmeye başladı. Küçük bir dergide kısa yazıları yayımlandı. Adı, ilk defa bir yerde “yazar” olarak geçtiğinde gözleri doldu. Çünkü artık sadece hayatta kalan değil, kendini var eden biriydi.
Her akşam gün batarken sahilde aynı banka oturuyor, defterini çıkarıp yazmaya devam ediyordu. Deniz, her zaman onun için bir şeyler fısıldıyordu.
“Geçmişin seni tanımlar gibi görünür ama sen hikayeni yeniden yazabilirsin.”
Nazan, Maltepe sadece bir yaşam alanı değil, kendi sesini bulmuştu. Ve artık o sesi kimse susturamazdı.
Bir yanıt yazın