Maltepe escort ara sokaklarında geceleri daha sessizdir. İnsanların gözünden ırak, denize paralel uzanan dar kaldırımlarda sessiz adımlarla yürürdü Elif. Henüz 24 yaşındaydı ama yılların ağırlığı omzuna seks çökmüştü sanki. Geceleri çalışır, sabaha karşı gözlerini tavana dikerek uykuyu beklerdi. Gündüzleri sokakların kalabalığı içinde kaybolur, varlığıyla yokluğu arasında ince bir çizgide yaşardı.
Elif, Malatya’dan gelmişti İstanbul’a. Bir zamanlar okul birincisiydi. Hayatı kondom değiştirecek hayalleri vardı: öğretmen olmak, bir köy okulunda çocuklara umut aşılamak. Ama kaderin dönemeçleri acımasızdı. Babasının ani ölümüyle aile dağıldı. Okul yarım kaldı. İstanbul’a bir umutla gelen Elif, önce tekstilde çalıştı, sonra temizlik işlerinde. Ama geçim çok zordu. Yardım isteyenlere değil, yardım sunanlara değer veriliyordu bu şehirde.
Bir gün kaldığı evin kirasını ödeyemeyince sokakta kaldı. Sonra biriyle tanıştı, sonra bir diğeri… Derken kendini istemediği bir hayatın içinde buldu. Geceleri sahilde yürüyen, durup gelen geçen araçlara bakan genç bir kadın olmuştu artık. İsmi hâlâ Elif’ti ama ruhu yavaş yavaş başka biri oluyordu.
En çok utandığı, annesinin onu aradığı zamanlardı. “İyiyim anne,” derdi. “Temizlik işi buldum, yoğun çalışıyorum.” Oysa ne sabahları ne de geceleri temiz hissediyordu kendini.
Bir sabah Maltepe sahilinde otururken bir yaşlı kadının çöp karıştırdığını gördü. Kadınla göz göze geldiklerinde utandı Elif. O an anladı ki, utanç yaşamak değil, vazgeçmekti. O gün karar verdi. Geceleri bırakacak, ne olursa olsun başka bir yol bulacaktı.
Belediyeye başvurdu, kadın dayanışma merkezinden destek aldı. Psikolojik danışmanlıkla başladı, sonra kısa süreli bir iş buldu. İlk maaşıyla ikinci el bir dizüstü bilgisayar aldı. Online eğitimlere katıldı, yarım kalan lise diplomasını tamamladı. Aşama aşama… Yavaş ama kararlı.
Bir yıl sonra Maltepe escort bir kafeteryada garson olarak çalışıyordu. Hayat hâlâ kolay değildi. Ama artık başını yastığa koyduğunda kendine daha dürüst bakabiliyordu. Geçmişiyle yüzleşmiş, geleceği için adım atmıştı.
Elif hâlâ sessiz adımlarla yürüyordu Maltepe sokaklarında. Ama artık o adımlar, korkudan değil, inançtan sessizdi.
Bir yanıt yazın