Yazar: admin

Üsküdar escort sahilinde akşam rüzgârı eserken, Boğaz’ın tuzlu kokusu insanın içine işlerdi. Dalgalar iskeleye çarpar, martıların sesi geceye karışırdı. O kalabalığın içinde kimse fark etmezdi Elif’i.
Yirmi iki yaşındaydı, ama ufak memeli yüzündeki çizgiler ve gözlerindeki solgunluk, yaşını çoktan aşmış gibiydi.

Elif, Üsküdar escort arka sokaklarında, nemli duvarlı, küçük bir bodrum katında yaşıyordu. Babasını küçük yaşta kaybetmiş, annesiyle hayata tutunmaya çalışmıştı. Annesi temizliklere gider, eline geçen üç beş kuruşla evi döndürmeye çalışırdı. Elif liseye kadar okuyabildi. Hayali bir gün hemşire olup annesini o yorgun hayattan kurtarmaktı.
Ama hayat, her zaman planladığın gibi gitmezdi.

Bir gün annesi hastalandı, hastane masrafları birikti. Elif ne kadar çalışsa da yetmiyordu. Kafelerde, mağazalarda, gündelik işlerde… Ama hiçbir iş borçları ateşli kapatmaya yetmedi. Sonunda bir akşam, çaresizlik içinde otururken tanıştığı bir kadın, ona “para kazanmanın başka bir yolunu” gösterdi.
O an sadece “birkaç günlüğüne” diye düşündü. Ama günler haftalara, haftalar aylara dönüştü.

Artık geceleri Üsküdar escort arka sokaklarında, sessiz adımlarla yürüyordu. İnsanların bakışlarından utanıyor, ama gözyaşlarını içine akıtıyordu. Sabah olduğunda eve dönüyor, aynada yüzüne bakamıyordu.
Her sabah kendine fısıldardı: “Bir gün bitecek, Elif… Bir gün bu karanlıktan çıkacaksın.”

Bir sabah, Kız Kulesi’nin karşısında durdu. Güneş yavaşça doğuyor, denizin üzerindeki ışık kuleyi altın gibi parlatıyordu. O an, içinden bir şey koptu. Sessizce ağladı. Çünkü Kız Kulesi de tıpkı onun gibiydi: yalnız, çevresinde kalabalıklar olsa da kendi sessizliğine mahkûm.

Ertesi gün, cesaretini toplayıp Üsküdar Kadın Dayanışma Derneği’nin kapısına gitti. Ellerinin titremesine rağmen içeri girdi. Oradaki kadınlar onu yargılamadı. Dinlediler. Sarıldılar. Ona “yeniden başlamak” kelimesinin ne demek olduğunu öğrettiler.

Ümraniye escort dar sokaklarına gece çoktan çökmüştü.
Sokak lambaları, yorgun birer göz gibi titrek yanıyor, yağmurdan ıslanmış kaldırım milf taşlarında ışık parçaları dans ediyordu.
Selin, montunun yakasını kaldırdı, elindeki küçük çantayı sıkıca kavradı.
Rüzgârın uğultusu, içindeki sessizliği bastıramıyordu.

Henüz yirmi yaşındaydı.
Ama yaşadığı hayat, onu yıllar önce büyütmüştü.
Küçüklüğünde babası evi terk etmiş, annesiyle birlikte Ümraniye escort kenar mahallelerinde yaşamaya başlamışlardı.
Annesi temizlik işlerine gidiyor, evde kalan küçük Selin, hayata erken alışıyordu.
Zamanla annesi hastalanınca, geçim yükü Selin’in omuzlarına bindi.

Bir süre kafede garsonluk yaptı, sonra bir markette kasaya geçti.
Ama aldığı maaş, ne kira ne de annesinin ilaçlarına yetiyordu.
Her geçen gün biraz daha sıkışıyor, umutları biraz daha soluyordu.
Bir gece çaresizlik götten içinde ağlarken tanıştığı bir kadın, ona “Bazen hayat, seni hiç istemediğin yollara iter,” demişti.
O söz, Selin’in kalbine kazındı.
Ve birkaç gün sonra, başka bir çıkış bulamadan o yola girdi.

Artık geceler onun çalışma saatleriydi.
Sokak lambaları, sessiz tanıkları.
Bazıları ona küçümseyerek bakıyor, bazıları görmezden geliyordu.
Ama o, hiçbirine cevap vermiyordu.
Hayatın içinde kaybolmuş, sadece nefes almaya çalışıyordu.
Her sabah eve dönerken aynaya bakıyor, karşısındaki yorgun kadını tanıyamıyordu.
“Bu ben değilim,” diyordu fısıltıyla. “Ama kim olduğumu da unuttum.”

Pendik escort soğuk rüzgârı, denizden tuz kokusunu getiriyordu. Gecenin sessizliğini uzaktan geçen trenin sesi bölüyordu. Sokak lambalarının altındaki ışık, yağmur damlalarında titriyordu.
Sevda, ıslanmış kucaktan inmeyen saçlarını elinin tersiyle geriye itti. Montunun yakasını kaldırdı, başını öne eğerek yürümeye devam etti. Her adımında, geçmişinden biraz daha uzaklaşıyor, ama aynı zamanda kendine biraz daha yabancılaşıyordu.

Henüz yirmi iki yaşındaydı.
Pendik escort kenar mahallerinden birinde doğmuştu. Babası yıllar önce evi terk etmiş, annesi ise temizlik işlerinde çalışarak onu büyütmüştü. Hayatı boyunca yoksullukla savaşmıştı; ama en ağır darbeyi annesi hastalanınca almıştı.
Hastane masrafları, kiralar, borçlar derken Sevda’nın omzuna dünyanın yükü binmişti. Önce kafede garsonluk yaptı, sonra markette kasaya geçti.
Ama kazandığı para bir ayı bile çıkarmıyordu.

Bir gece sahilde otururken, yanına oturan bir kadın ona baktı.
Kadın, sigarasından bir nefes alıp “Hayatta kalmak bazen doğru yollardan geçmez,” dedi.
O söz, Sevda’nın içini titretti. Direndi, düşündü, ağladı… ama sonunda pes etti.

Geceler artık onun ekmek kapısı olmuştu.
Pendik vip escort arka sokakları, sararmış ışıkları, yabancı sesleriyle yeni bir dünyaya dönüşmüştü.
Her sabah eve döndüğünde, aynada tanımadığı bir yüzle karşılaşıyordu.
Gözlerinin altındaki morluklar, yüreğindeki utançla birleşiyordu.
Ama o aynada, hâlâ küçük bir kızın gözleri parlıyordu — o küçük kız, bir zamanlar umut edebilen Sevda’ydı.

Bir sabah gün ağarırken, sahile indi. Deniz griydi, gökyüzü ağırdı.
Kıyıda yaşlı bir adam oltasını ateşli topluyordu. Adam gülümseyip, “Deniz bazen kirli görünür kızım,” dedi.
“Ama içinde hâlâ yaşam vardır.”

O cümle, Sevda’nın içinde yankılandı.
Ertesi gün Pendik Kadın Dayanışma Merkezi’nin kapısına gitti. Uzun süre kapının önünde durdu. Ellerini sıkmış, kalbi hızlı atıyordu. Sonunda içeri girdi.
Kimse onu yargılamadı.

Ümraniye escort puslu gecelerinde, apartmanların arasından sızan solgun ışıklar kaldırıma düşüyordu. Şehrin uğultusu azalmış, sokaklar sessizliğe kondom bürünmüştü. O sessizliğin içinde, yirmi bir yaşındaki Esra, adımlarını ağır ağır atıyordu. Başını eğmiş, kimseyle göz göze gelmeden yürüyordu.

Esra, çocukluğunu bile tam yaşayamamış bir genç kadındı. Babasını küçük yaşta kaybetmiş, annesiyle birlikte yoksulluk içinde büyümüştü. Ümraniye escort taşındıklarında umut doluydu; çalışacak, para kazanacak, belki annesini iyi bir eve çıkaracaktı.

İlk zamanlar bir tekstil atölyesinde iş buldu. Sabahın köründe kalkıp akşam geç saatlere cimcif kadar çalıştı. Aldığı maaş kiraya, borçlara, ilaçlara yetmiyordu. Annesi hastalanınca işten çıkmak zorunda kaldı. Birkaç ay içinde ne elektrik ne de umut kaldı evlerinde.

Bir gece çaresizlikle sokakta yürürken tanıştığı bir kadın, ona “başka bir yol” gösterdi. Esra önce kabul etmedi. O kırılan yerden, mecburiyet doğdu.

Artık geceleri sokaklarda ateşli çalışıyordu. İnsanların küçümseyen bakışları, alaycı sözleri, vicdanını her gün biraz daha yıpratıyordu. Her sabah aynaya baktığında, içinden sessizce “Bir gün bitecek” diyordu.

Bir sabah işten dönerken bir fırının önünde yaşlı bir kadının yere düştüğünü gördü. Yardım etti, kadını eve kadar götürdü. Kadının adı Neriman Teyze’ydi. Küçük ama sıcacık bir evi vardı. Kadın ona çay ikram etti, uzun uzun konuştu. Esra yıllar sonra biriyle içten konuştuğunu fark etti.

Kartal escort soğuk sokaklarında sabahın ilk ışıkları yanmaya başlamıştı. Hava pusluydu, denizden gelen rüzgâr hem tuz hem de yorgunluk kokuyordu. Zeynep, yirmi üç yaşında, hayatın tüm ağırlığını genç omuzlarında taşıyan bir kadındı. Yaşadığı her gün, yeni bir savaş gibiydi.

Küçük yaşta İstanbul’a taşınmış, annesiyle birlikte Kartal escort arka mahallelerinde ince belli ateşli yaşamaya başlamışlardı. Babası yıllar önce onları terk etmişti. Annesi temizlik işlerine gider, akşamları yorgun düşüp sessizce ağlardı. Zeynep o zamanlar “bir gün ben onu kurtaracağım” derdi. Ama kader, ona başka bir yol çizmişti.

On sekizine bastığında annesini kaybetti. Yalnız kaldı. Kirasını ödeyemedi, okulunu koca göt bırakmak zorunda kaldı. Birkaç ay iş aradı, ama kimse diplomasız birini işe almak istemedi. Bir süre sonra çaresizlik onu karanlık bir yola itti. Kartal vip escort geceleri ışıkları hiç sönmeyen bir apartmanın arka katlarında, hayatını istemediği şekilde kazanmaya başladı.

Zeynep, her sabah evine döndüğünde aynaya bakar, kendi gözlerinden kaçar gibi başını eğerdi. “Ben bu muyum?” diye fısıldardı. Ama yaşamaya mecburdu. Aç kalmamak, sokakta donmamak için dayanıyordu.

Bir akşam sahile indi. Kartal sahilinde denize karşı oturdu, soğuk rüzgâr saçlarını savuruyordu. Yanına yaşlı bir simitçi geldi, elinde kalan son simitleri gösterdi:
— “Kızım, al istersen, soğuyacaklar.”
Zeynep başta istemedi ama adam ısrar etti. Simidi eline alınca gözleri doldu. Uzun zamandır biri ona karşılıksız bir iyilik yapmamıştı.

O günden sonra her sabah aynı yerde buluştular. Yaşlı adamın adı Hasan’dı. Onun sayesinde Zeynep’in kalbinde uzun zamandır sönmüş olan umut yeniden yanmaya başladı. Hasan, ona belediyenin kadın istihdam kurslarını anlattı. Zeynep önce inanmadı ama sonunda denemeye karar verdi. Kursa yazıldı, temizlik işinde çalışmaya başladı. Kazancı azdı ama alnının teriydi.

Ümraniye escort sokakları, gece olunca başka bir yüz kazanırdı. Işıklar solgundu, rüzgâr sert eserdi ve insanlar birbirinin gözlerine bakmadan yürürdü. O sokaklarda her gece aynı adımlar yankılanırdı. İnce topukların sesi, soğuğun içindeki bir kalbin çığlığı gibiydi.
O adımların sahibi Seda’ydı. Henüz yirmi iki yaşındaydı ama hayat ona uzun, yorgun bir yol gibi görünüyordu.

Seda, çocukluğunda bile zorlukla tanışmıştı. Babası hapisteydi, annesi ise hastaydı. Okulu erken bırakmak zorunda kaldı. Küçük yaşta çalışmaya başladı, önce bir ince belli tekstil atölyesinde, sonra bir kafede. Ama kazandığı para hiçbir zaman yetmiyordu. Bir yandan annesinin tedavi masrafları, bir yandan kira… Her geçen gün biraz daha umutsuzlaştı.

Bir akşam işten çıkarken karşılaştığı bir kadın, ona “geceleri çalışarak” daha çok para kazanabileceğini söyledi. Seda önce inanmadı, sonra düşündü. Onu bu hale getiren şehir, vicdanı değil açlığıydı. Birkaç hafta direndi, ama sonunda kabul etti.

O günden sonra Seda’nın hayatı tamamen değişti. Ümraniye escort arka sokakları artık onun sahnesi olmuştu. Makyaj çantasını, parfümünü ve kırmızı rujunu yanından ayırmazdı. Ama her gece eve döndüğünde aynaya baktığında, gözlerindeki ışığın biraz daha söndüğünü hissederdi.

Bir gece, yağmurun dar amcık altında beklerken küçük bir kız çocuğu yanına yaklaştı. Kızın elinde yıpranmış bir oyuncak ayı vardı. “Abla, neden ağlıyorsun?” diye sordu. Seda şaşırdı, farkında bile değildi ağladığının. “Soğuktan kızım,” dedi gülümsemeye çalışarak. Kız, oyuncak ayısını ona uzattı: “O zaman bunu al, seni ısıtır.”
O küçücük an, Seda’nın yüreğinde bir şeyleri kırdı.

Ertesi gün sabah olunca, aynaya uzun uzun baktı. İlk defa kendiyle yüzleşti. Bu hayatın onu yavaşça öldürdüğünü fark etti. O gün karar verdi; bu karanlıktan çıkacaktı. Ümraniye escort bir kadın dayanışma merkezine gitti. Kapıdan girerken utanıyordu, ama içeri girince bir sıcaklık hissetti. İlk defa kimse onu yargılamadı, sadece dinlediler.

Pendik escort dar sokakları gecenin sessizliğiyle örtülmüştü. Hafif yağmur yağıyor, sokak seksi lambalarının sarı ışığı ıslak kaldırım taşlarında titriyordu. Bu sokaklarda yürüyen Aylin, yirmi üç yaşındaydı. Yorgun gözleri, hayatın ağırlığını taşıyor, ince montu ise soğuk rüzgârdan onu korumaya yetmiyordu.

Aylin’in hayatı daha küçük yaşta zorluklarla doluydu. Babası ailesini terk etmiş, annesi ise hastalıklarla mücadele ederken Aylin’i büyütmeye çalışmıştı. Küçük yaşta çalışmak zorunda kaldı; önce temizlik işlerinde, sonra escort küçük kafelerde çalıştı. Kazandığı para çoğunlukla eve gidiyor, geriye kalanla kendi karnını doyuruyordu. Hayatın yükü ağırdı ve Aylin, her gün biraz daha yorgun düşüyordu.

Bir gün, Pendik escort arka sokaklarında tanıştığı bir kadın, “kolay para kazanabilirsin” dedi. Aylin başta reddetti, utandı, korktu. Fakat annesinin ilaçlarını dul alamadığı bir sabah, çaresizlik onu zorladı. O geceden sonra Pendik’in sokakları onun yeni yaşam alanı oldu. İnsanlar yanından geçiyor, ama kimse gözlerine bakmıyordu. Her sabah eve döndüğünde aynaya baktığında, tanımadığı bir kadını görüyordu.

Bir gece sahilde otururken dalga seslerini dinledi. İçinden bir ses ona fısıldadı: “Böyle devam edemezsin.” Aylin gözlerini kapattı ve yıllardır bastırdığı duygular oral bir anda patladı. O sırada yanına yaşlı bir kadın geldi. Elinde termos ve birkaç simit vardı. “Evladım, biraz çay ister misin?” dedi. Aylin önce tereddüt etti ama sonra kabul etti. Kadın ona Pendik’te kadınlara yardım eden bir dernekten bahsetti. “İstersen sana destek olabiliriz,” dedi.

Ertesi gün Aylin, derneğe gitti. İçeride kimse onu yargılamadı; tam tersine sıcak bir şekilde karşıladılar. Bir süre sonra küçük bir kafede bulaşıkçı olarak iş buldu. Kazandığı para azdı ama helaldi. Artık geceleri sokaklarda değil, gündüzleri çalışarak geçiniyordu. Her sabah Pendik escort sahiline çıkıyor, denizin tuzlu havasını içine çekiyor ve yeni bir umutla güne başlıyordu.

Maltepe escort dar sokakları geceyle birlikte sessizliğe gömülmüştü. Uzaklardan geçen trenin sesi, rüzgârla birlikte yankılanıyordu. Sokak lambalarının altında genç bir kadın yürüyordu. Adı Ece’ydi. Henüz yirmi beş yaşında olmasına rağmen gözlerindeki yorgunluk, yaşadıklarının ağırlığını belli ediyordu.

Ece, yıllar önce köyünden ayrılıp İstanbul’a gelmişti. Küçük bir evde annesiyle birlikte cimcif yaşıyordu. Babası yıllar önce onları terk etmiş, annesi de hastalandıktan sonra Ece’ye bakmak kalmıştı. Önce temizlik işlerine girdi, sonra bir tekstil atölyesinde çalıştı. Ama kazandığı para ne annesinin ilaçlarına ne de evin kirasına yetiyordu.

Bir gün, işten çıkartıldığında çaresizlik içinde Maltepe escort sahiline yürümüştü. Denizin iri memeli karşısında otururken, yanına bir kadın gelmişti. Adı Aslı’ydı. “İstersen sana yardımcı olabilirim,” demişti. Ece önce anlamamıştı ama birkaç gün sonra Aslı’nın ne demek istediğini anladı. O gece, hayatı değişti.

Sokak lambalarının altında, yabancı bakışların arasında yürümek… Her adımı utanç, her nefesi korkuydu. “Sadece bir kez,” demişti kendine. Ama o “bir kez” tekrara dönüştü. Geceleri sokakta, gündüzleri pazar alışverişi yapan kadınların arasında görünmez bir gölge gibi dolaşıyordu. İnsanlar ona baktığında yargılıyor, ama kimse “Neden buradasın?” diye sormuyordu.

Ece, her gece eve döndüğünde seksi aynaya bakamazdı. Annesine hiçbir şey belli etmezdi; onun gözünde hâlâ “çalışkan bir kız”dı. Ama içindeki utanç, bir karanlık gibi büyüyordu.

Bir sabah, annesi vefat etti. O gün Ece’nin içinde kalan son umut da sönmüştü. Günlerce evden çıkmadı. Sonra bir gece, Maltepe’nin sessiz sokaklarında yürürken, eline bir broşür tutuşturuldu.

Kartal escort dar sokaklarında gece çöktüğünde sessizlik ağır ağır inerdi. Ancak bu sessizlik herkes için huzur getirmezdi. Deniz, yirmi üç yaşında genç bir kadındı ve hayatın tüm yükünü sırtında taşımaktan yorulmuştu. Çocukluğunu milf köyde geçirmiş, yoksulluk ve aile içindeki şiddet nedeniyle küçük yaşta İstanbul’a gelmek zorunda kalmıştı. Umudu, büyük şehirde kendi ayakları üzerinde durabilmekti. Fakat gerçekler hayallerinden çok daha ağır çıkmıştı.

İstanbul’da iş bulmak hiç kolay değildi. Birkaç kafede garsonluk yaptı, evlerde temizlik işlerine gitti. Ama aldığı ücret kira ve temel ihtiyaçlara bile yetmiyordu. Yalnızdı, sığınabileceği kimse yoktu. Çaresizlik, onu istemediği bir hayata sürükledi. Bir gün tanıştığı bir kadın ona “geceleri condom daha kolay para kazanabileceğini” söylediğinde önce reddetti. Ama ev sahibi kapıya dayanınca, annesinin ilaç masrafı için köyden gelen telefonla sarsılınca, başka çare kalmadığını düşündü. Böylece genç yaşında hayat kadını olarak Kartal milf escort sokaklarında yaşam mücadelesine başladı.

Her gece makyajını yapıp sokağa çıkarken aynaya bakıyor ve kendi gözlerinde tükenen ışığı görüyordu. “Ben bu muyum şimdi?” diye içinden geçiriyordu. Fakat ertesi sabah cebindeki üç beş kuruş, karnını doyurmasına ve annesine para göndermesine yetiyordu. Hayat onu bir kısır döngünün içine hapsetmişti.

Yine de Deniz’in içinde tamamen sönmeyen bir umut vardı. Kartal escort sahiline gidip denizin dalgalarına bakmayı seviyordu. Dalgaların sesi ona güç veriyor, “Bir gün buradan kurtulacağım” diye fısıldıyordu. En büyük hayali, küçük bir kuaför dükkanı açmaktı. Çünkü götten çocukluğundan beri saç yapmayı severdi; köydeyken arkadaşlarına örgüler yapar, aynanın karşısında hayaller kurardı.

Bir gün sokakta kendisinden daha genç bir kızla karşılaştı. Kız çok korkmuş, çaresiz ve yalnızdı. Deniz ona destek olmaya çalıştı, “Ne olursa olsun kendini kaybetme, hep bir çıkış yolu vardır” dedi. O sözleri aslında kendi kalbine de söylüyordu.

Kartal escort kalabalık sokaklarında sabahın erken saatleri bile hareketliydi. İnsanlar vapurlara, minibüslere yetişmek için koşuştururken, yirmi üç yaşındaki Selin, ağır adımlarla ilerliyordu. Yüzünde yılların yorgunluğu, gözlerinde ise bitmek bilmeyen bir umut vardı. Selin için hayat hiç kolay olmamıştı; çocukluğundan beri omuzlarında sorumlulukların ağırlığını taşıyordu.

Selin, babasını küçük yaşta kaybetmiş, annesiyle birlikte hayatta kalmayı öğrenmişti. Lise son sınıftayken annesi ağır bir hastalığa yakalanınca okumayı bırakmak zorunda kalmış, çalışmaya başlamıştı. Kazandığı paranın çoğu kira, faturalar ve annesinin ilaçları için gidiyordu.

Her sabah işten önce kısa bir süre Kartal sahiline uğrar, denizin dalgalarını izlerdi. Dalga sesleri ona bir nebze olsun huzur verir, hayatın sert seven darbelerini unuttururdu. “Dalgalar kayalara çarpıp geri döner, ben de dönebilirim,” diye düşünürdü. O anlarda çocukken kurduğu hayalleri hatırlardı. Selin’in en büyük arzusu, kendi küçük kuaför salonunu açmaktı. Saç örmeyi ve saç tasarlamayı çocuk yaşlarından beri severdi.

Ama gerçekler hayallerden daha ağırdı. Günün çoğunu ayakta çalışarak geçiriyor, yorgun bedenini eve sürüklüyordu. Kartal escort sokaklarında yürürken çoğu zaman görünmez hissediyor, kimsenin onun mücadelesini fark etmediğini düşünüyordu. Ama yine de pes etmiyordu; annesinin gözlerindeki umut, Selin’in gücünü tazeliyordu.

Bir gün işyerindeki ustası ona, “Senin elin çok becerikli. İster eğitim al, istersen kendi işini açabilirsin,” dedi. Bu söz Selin’in içindeki umut kıvılcımını yeniden ateşledi. Hayallerinin hâlâ ulaşılabilir olduğunu fark etti. Artık kendine söz verdi: Bir gün, ne kadar zaman alırsa alsın, kendi salonunu açacaktı.